Možda vam se čini da je vaš pas samo jedna slatka krznena blenta, ali istraživanja pokazuju da bi mogao znati više trikova nego što mislite. Nova studija istraživača iz Mađarske objavljena u časopisu NeuroImage pokazala je da psi izgleda mogu da razlikuju nove i već poznate jezike. Ne samo da je to prilično kul trik, već su ovi nalazi i prvi dokaz da neljudski mozak zapravo može da razlikuje dva jezika.
Glavni naučnik ovog istraživanja, dr Laura Cuaya, živela je u Meksiku, ali se preselila u Mađarsku sa svojim psom po imenu Kun-kun, kako bi nastavila istraživanje. Želela je da zna da li je Kun-kun imao ikakvu predstavu o tome da se jezik oko njega promenio, ili je samo bio blaženo nesvestan i jednostavno krenuo u vožnju i novu avanturu.
Da bi istražili da li mozak pasa može da razlikuje dva različita jezika, Laura i njen istraživački tim regrutovali su Kun-kuna i 17 drugih štenaca i koristili skener mozga da provere aktivnost u različitim regionima mozga.
Nakon što su izdresirani da mirno leže u skeneru, svakom psu je pušten snimak žene koja čita odlomke iz knjige “Mali princ” na španskom ili mađarskom, ali i izmenjene, nerazumljive verzije tih istih klipova, da bi se videlo da li uopšte mogu da otkriju razliku između prirodnog i izmišljenog govora.
Istraživači su zatim koristili fMRI podatke da vide koje oblasti mozga su bile aktivne tokom izlaganja svakoj vrsti zvuka. Otkrili su da snimci sa izmišljenim jezikom aktiviraju primarni slušni korteks pasa drugačije nego pravi jezici. To je sugerisalo da psi mogu da primete da je nešto čudno u tom govoru. Možda im je samo izmišljeni govor zvučao neprirodno. Istraživači veruju da psi verovatno nisu bili svesni nekih viših kvaliteta jezika, poput gramatike ili tempa, koji su nedostajali izmenjenim snimcima.
Prema istim podacima čini se da Kun-kun i njegovi drugari mogu da prepoznaju kada čuju zvuk na poznatim ili nepoznatim jezicima. Njihovi mozgovi su pokazali različite obrasce aktivnosti u sekundarnom slušnom korteksu i precentralnoj vijugi tokom slušanja španskog i mađarskog jezika. Čini se da su ovi regioni uključeni u obradu zvuka u mozgu pasa.
I ne samo to, već i što je pas bio stariji, to su obrasci između poznatih i nepoznatih jezika bili različitiji. Istraživači veruju da je ovo dokaz da psi postaju sve bolji i bolji u usvajanju kvaliteta određenih jezika tokom zajedničkog života sa ljudima, i da znaju kada čuju jezik koji ne odgovara kvalitetu na koji su navikli.
Ostaje da se vidi da li je ovo opšta osobina kod svih životinja ili nešto posebno kod pasa što je možda povezano sa njihovim pripitomljavanjem. Nadamo se da će Kun-kun i njegovi novi prijatelji u Mađarskoj pomoći istraživačkom timu da istraže evoluciju percepcije govora u nadolazećim godinama.
